การตั้งชื่อตัวแปร
การกำหนดตัวแปรเป็นการใช้ชื่อตัวแปรแทนตำแหน่งบนหน่วยความจำ สำหรับเก็บข้อมูลระหว่างการประมวลผล ซึ่งอาจเป็นข้อมูลนำเข้า ข้อมูลที่เกิดจากการดำเนินการ หรือข้อมูลผลลัพธ์
การประกาศตัวแปร
การตั้งชื่อให้กับตัวแปรจะเป็นไปตามหลักการตั้งชื่อของภาษาซี และชื่อที่เหมาะสมควรจะเป็นชื่อที่สื่อความหมาย การประกาศตัวแปรมีรูปแบบ ดังนี้
ชนิดข้อมูล ตัวแปร1, ตัวแปร2, …,ตัวแปรn;
เช่น
การตั้งชื่อให้กับตัวแปรจะเป็นไปตามหลักการตั้งชื่อของภาษาซี และชื่อที่เหมาะสมควรจะเป็นชื่อที่สื่อความหมาย การประกาศตัวแปรมีรูปแบบ ดังนี้
ชนิดข้อมูล ตัวแปร1, ตัวแปร2, …,ตัวแปรn;
เช่น
การตั้งชื่อตัวแปร
นักเขียนโปรแกรมจะต้องตั้งชื่อให้กับตัวแปร ค่าคงที่ โปรแกรมย่อย พารามิเตอร์ และส่วนต่างๆ ของโปรแกรม กฎเกณฑ์ที่ใช้ในการตั้งชื่อของภาษาซีมีดังนี้
1. ชื่อจะประกอบขึ้นจากตัวอักษร ตัวเลข และเครื่องหมายขีดเส้นใต้(underscore) เท่านั้น
2. อักขระแรกของชื่อจะต้องเป็นตัวอักษร หรือเครื่องหมายขีดเส้นใต้เท่านั้น
3. ตัวพิมพ์ใหญ่ และตัวพิมพ์เล็กถือเป็นตัวอักษรคนละตัวกัน เช่น Salary และ SALARY เป็นชื่อที่แตกต่างกัน เป็นต้น
4. ชื่อมาตรฐาน ANSI C จะมีความยาวไม่จำกัด แต่คอมไพเลอร์ตามมาตรฐาน ANSI C จะต้องสามารถจำแนกชื่อที่แตกต่างกันได้อย่างมาก 31 อักขระแรก
5. ชื่อจะต้องไม่ซ้ำกับคำสงวน
นักเขียนโปรแกรมจะต้องตั้งชื่อให้กับตัวแปร ค่าคงที่ โปรแกรมย่อย พารามิเตอร์ และส่วนต่างๆ ของโปรแกรม กฎเกณฑ์ที่ใช้ในการตั้งชื่อของภาษาซีมีดังนี้
1. ชื่อจะประกอบขึ้นจากตัวอักษร ตัวเลข และเครื่องหมายขีดเส้นใต้(underscore) เท่านั้น
2. อักขระแรกของชื่อจะต้องเป็นตัวอักษร หรือเครื่องหมายขีดเส้นใต้เท่านั้น
3. ตัวพิมพ์ใหญ่ และตัวพิมพ์เล็กถือเป็นตัวอักษรคนละตัวกัน เช่น Salary และ SALARY เป็นชื่อที่แตกต่างกัน เป็นต้น
4. ชื่อมาตรฐาน ANSI C จะมีความยาวไม่จำกัด แต่คอมไพเลอร์ตามมาตรฐาน ANSI C จะต้องสามารถจำแนกชื่อที่แตกต่างกันได้อย่างมาก 31 อักขระแรก
5. ชื่อจะต้องไม่ซ้ำกับคำสงวน
เกณฑ์พิจารณาถูกหรือผิดเพิ่มเติมจากตัวอย่างชื่อตัวแปร
คำสงวน
คำสงวน หมายถึง คำที่สงวนไว้สำหรับเรียกใช้ตามวัตถุประสงค์ที่กำหนโดยเฉพาะ เช่น คำที่ใช้ในคำสั่งควบคุม และชนิดของข้อมูล เป็นต้น คำสงวนของภาษาซีมีดังนี้